| თუ კარგ საქმეზე მიდიხართ, სასუქები გაიყოლეთ... |
| თუ კარგ საქმეზე მიდიხართ, სასუქები გაიყოლეთ... |
მიწათმოქმედებას რომ მოეკიდება ადამიანი, ბაღის მოვლა იქნება, ყანის, ვენახისა თუ ბოსტნის, უკიდურესად კარგი საქმეა, რასაკვირველია და თუ ასეთ კარგ საქმეზე მიდიხართ ხოლმე ყოველ სისხამ დილით, სასუქები გაიყოლეთ - აუცილებლად გამოგადგებათ.
ასეა, ასე და უფრო მეტიც - როგორც საქმეში ჩახედული ხალხი ამბობს, ბაღ-ვენახ-ბოსტნის მოვლაში ერთ-ერთი ყველაზე საკვანძო როლის შემსრულებელი სწორედ სასუქი გახლავთ. აბა, ადამიანს თუ სჭირდება კვება, ჯანმრთელობა, ზრდა და გაფურჩქნა-განვითარება, მცენარე, რა, უარს იტყვის? არავითარ შემთხვევაში!
ცოტა უცნაურად კი ჟღერს ეს კითხვა, მაგრამ ხომ შეიძლება, ვინმემ კარგად არ იცოდეს საკითხი? ჰოდა, პასუხს ახლავე მოგახსენებთ: სასუქები - ეს არის ნივთიერებები მცენარეების გამოსაკვებად და ნიადაგის ნაყოფიერების გასაუმჯობესებლად. სასუქის გამოყენების მიზანი ის გახლავთ, რომ ნათესები სრული ზრდისა და განვითარებისათვის აუცილებელი ერთი ან რამდენიმე კომპონენტით უზრუნველყოთ.
სოფლის მეურნეობაში კარგად ჩახედული ადამიანები, მოსავლიანობის გაზრდისა და დაავადებების მიმართ მდგრადობის გასაძლიერებლად, მცენარეებს სასუქით აუცილებლად ეხმარებიან.
მოდით, შევთანხმდეთ, რომ მერხის ბოლოში მჯდარი ის ბიჭი, მთელი წელი რომ ხმა არ ამოუღია, ამ შემთხვევაში, არ შევაწუხოთ და კითხვას ამჯერადაც ამომწურავი და კულტურული პასუხი გავცეთ. კერძოდ, აი, რა სარგებლობის მოტანა შეუძლია სასუქს:
და პრინციპში, ეს დასასრული სულაც არ არის.
ასე თუ ისე ცნობილი ამბავია, რომ მცენარეების კვების ძირითადი ელემენტებია ფოსფორი, აზოტი და კალიუმი. ნებისმიერი მათგანის მნიშვნელოვანი დეფიციტის შემთხვევაში, ოცნებაც კი არ ღირს, რომ მტრის თვალების დასავსები და მოყვრის გასახარი მოსავლის მოწევა მოხერხდება ან გნებავთ, ლამაზი დეკორატიული მცენარეები გაიხარებენ აბრდღვიალდებიან. უფრო მეტიც, ნივთიერებების სერიოზულმა დეფიციტმა, შესაძლოა, მცენარეების სიკვდილიც კი გამოიწვიოს, თუმცა ეს მეტ-ნაკლებად ნაყოფიერ ნიადაგებზე ძალზე იშვიათია.
აქვე აუცილებლად უნდა ვთქვათ, რომ სასუქის ჭარბი რაოდენობაც მცენარეებზე დამღუპველად მოქმედებს. მაგალითად, ჭარბი აზოტით განაყოფიერება იწვევს მიწის ზემოთ უკონტროლო ზრდას, აფერხებს ყვავილობასა და ნაყოფიერებას.
მეზოელემენტები ნაკლები რაოდენობით არის საჭირო, ვიდრე მაკროელემენტები, თუმცა, მცენარის გაზრდასა და განვითარებაში მაინც მნიშვნელოვანი როლი აქვს. საუბარია მაგნიუმზე, სილიციუმზე, კალციუმსა და გოგირდზე.
შემდეგი ჯგუფია მიკროელემენტები, რომელიც, მიუხედავად იმისა, რომ მნიშვნელოვანი (და ზოგჯერ გადამწყვეტი) გავლენა აქვს მცენარეებზე, ბევრად მცირე მოცულობით არის საჭირო. ეს მნიშვნელოვანი მიკროელემენტებია: სპილენძი, კობალტი, თუთია, მოლიბდენ, რკინა, მანგანუმი, ბორო და ასე შემდეგ.
ადამიანების არ იყოს, გემრიელად „ჭამა“ მცენარეებსაც უყვართ. ერთი კია, ამა თუ იმ ნივთიერების მოთხოვნილება სეზონზეა დამოკიდებული. გარდა ამისა, სხვადასხვა კულტურას სხვადასხვა ნივთიერება „უყვარს“. მაგალითად, გემრიელი მწვანილის მოყვანა შეუძლებელია აზოტის დეფიციტის პირობებში, კარტოფილი კი მცირე ზომისა და უგემური იქნება, თუკი თავს კალიუმის ნაკლებობა იჩენს. სეზონურად სასუქი მცენარეებს შემდეგნაირად უნდა დაახმაროთ: ადრე გაზაფხული და ზაფხულის დასაწყისი - აზოტი; გაზაფხულის ბოლო და მთელი ზაფხული - ფოსფორ-კალიუმი. ეს რაც შეეხება მთავარ კომპლექსს. აი, მიკრო ელემენტური სასუქების გამოყენება ვეგეტაციის მთელ პერიოდშია რეკომენდებული.


